زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اصل در واجبات





اصل در واجبات به مقتضای اصل لفظی و عملی در تعیین نوع واجب اطلاق می‌شود.


۱ - تعریف



در جایی که به کمک دلیل معتبر ، اصل وجوب شیئی احراز شود، اما در « تعبدی » و « توصلی » یا در « تعیینی » و « تخییری » یا در نفسی » و « غیری » بودن آن شک وجود داشته باشد، میان علمای اصولی بحث شده که مقتضای اصل لفظی و اصل عملی در این موارد چیست و هر یک برای نظر خود استدلال آورده‌اند.
[۲] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۲، ص۶۲.


۲ - عناوین مرتبط



اصالت تعبدیت واجب ؛
اصالت تعیینیت واجب ؛
اصالت نفسیت واجب ؛
اصالت عینیت واجب .

۳ - پانویس


 
۱. سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ص ۶۳- ۵۹.    
۲. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۲، ص۶۲.
۳. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۸۰.    


۴ - منبع



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۰۹، برگرفته از مقاله «اصل در واجبات».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.